Του Tero Kuittinen στο Forbes, με τίτλο «Το θανάσιμο σπιράλ της ύφεσης στην Ελλάδα»
Αυτή την εβδομάδα, καταλάβαμε εκ νέου πόσο μεθοδικά κλειδώθηκε η Ελλάδα μέσα σε ένα φαύλο κύκλο ύφεσης. Τα έσοδα από τον τουρισμό μειώθηκαν κατά 15% στο πρώτο τρίμηνο του 2012 σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του προηγούμενου χρόνου – και αυτό πριν ακόμα αρχίσουν να ξεκαθαρίζουν τα πράγματα για το τι πρόκειται να συμβεί κατά το 2012. Μέσα στις δέκα μέρες που ακολούθησαν τις εκλογές του Μαΐου, 50.000 κρατήσεις ακυρώθηκαν. Υπάρχει πλέον μία καθαρή εκτίμηση που λέει ότι τα έσοδα από τον τουρισμό στο δεύτερο τρίμηνο του 2012 θα πέσουν πάνω από 20% σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό τρίμηνο. Και μην ξεχνάτε ότι η Ελλάδα είναι ανάμεσα στις πιο εξαρτημένες από τον τουρισμό οικονομίες της Ευρώπης – αντιστοιχεί στο 16% του ΑΕΠ της.
Το δεύτερο σοκ της εβδομάδας ήταν ο ρυθμός με τον οποίο μειώνονται τα φορολογικά έσοδα του κράτους – ξαφνικά έπεσαν κατά 10% μέσα στο Μάιο. Το ποσοστό των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που βρίσκονται μπροστά στη διαδικασία της πτώχευσης από 20% το 2011 έφτασε στο 60% το 2012.
Αυτή η δραματική χειροτέρευση της οικονομίας είναι εντελώς ασυνεπής με την οικονομική απόδοση που δεσμεύτηκε η Ελλάδα ότι θα πετύχει μόλις λίγους μήνες πριν. Η πιο αποδοτική συλλογή των φόρων εννοείτο ότι θα εκτόξευε τα δημόσια έσοδα. Το τουριστικό εισόδημα υποτίθετο ότι θα παρέμενε σταθερό τη στιγμή που οι καλύτερες τιμές στα καυτά τουριστικά σημεία, όπως η Κως, αναμενόταν ότι θα δελέαζαν νέους επισκέπτες.
Είναι ξεκάθαρο πια ότι ο συνδυασμός του πολιτικού και οικονομικού δράματος έβαλε μπροστά μια αλυσιδωτή αντίδραση που δεν επιβεβαιώνει με κανένα τρόπο πλέον τα μοντέλα των γραφειοκρατών της ΕΕ. Οι τουρίστες φοβούνται τις διαδηλώσεις, τα σημάδια αντιγερμανικής ζέσης και την πιθανότητα για μια σειρά από καλοκαιρινές απεργίες. Κάποιοι πολίτες αντιδρούν στην αστάθεια με το να μην πληρώνουν φόρους. Οι φόροι από τις επιχειρήσεις βυθίζονται καθώς η πλειοψηφία των ελληνικών εταιρειών χάνει συνεχώς έσοδα κατά την εξέλιξη του έτους.
Στη Γερμανία, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το κλίμα έχει γυρίσει αποφασιστικά υπέρ μίας άγριας απόρριψης των ελληνικών απαιτήσεων. Πάνω από το 60% των Γερμανών αντιτίθεται στην παραμονή της Ελλάδας στην ΕΕ. Κανένας πολιτικός δε μπορεί να αγνοήσει ένα τέτοιο ποσοστό.
Πάνω από το 80% των Γερμανών απορρίπτουν την ιδέα του ευρωομολόγου. Η γερμανική κοινή γνώμη αντιλαμβάνεται ότι τα ευρωομόλογα σε μακροπρόθεσμη βάση θα λειτουργήσουν ως επιδρομή δεκαετιών από τις Μεσογειακές χώρες ενάντια στον Γερμανικό πλούτο. Δηλαδή, αν η Γερμανία αποδεχθεί να μοιραστεί την αγορά χρέους με την Ελλάδα και την Ισπανία, δε θα υπάρξει ποτέ ξανά δημοσιονομική πειθαρχία στο Νότο. Το Μεσογειακό Κλαμπ θα ματώσει τη Φρανκφούρτη μέχρι να μην υπάρχει διαφορά μεταξύ των ομολόγων της Ελλάδας και της Γερμανίας. Γίνεται προφανές ότι αν αυτοί είναι οι όροι των ευρωομολόγων, τότε η Γερμανία αποκλείεται να τους δεχτεί ακόμα και αν η μόνη εναλλακτική είναι το χάος.
Όλη αυτή η σειρά δηλώσεων από τους Ευρωπαίους ηγέτες την προηγούμενη εβδομάδα, με τις οποίες επέμεναν ότι η Ελλάδα θα παραμείνει στη νομισματική ένωση, λέει κάτι? Όχι. Αν οι αξιωματούχοι της ΕΕ σχεδιάζουν την έξοδο της Ελλάδας (το γνωστό Grexit), τότε οι τελικές εξελίξεις θα διαδραματιστούν μέσα σε κινήσεις προετοιμασίας για την αποβολή της Ελλάδας στο παρασκήνιο συνοδευόμενες από δημόσιους όρκους αφοσίωσης στο ευρώ. Το κλειδί γι’ αυτούς θα είναι να καταφέρουν να διατηρήσουν σχετική ηρεμία μέχρι το τελευταίο σαββατοκύριακο της τελικής απόφασης.
Η ψευδαίσθηση με την οποία προχώρησαν στη φετινή διάσωση της Ελλάδας στηριζόταν στην ιδέα ότι δε θα υπήρχε ουσιαστική χειροτέρευση των οικονομικών της μέσα στο 2012. Όμως τα τελευταία νέα από τον τουρισμό και τη φορολογία εκτέλεσαν αυτή τη φαντασία τους. Αυτός είναι και ο λόγος που το ευρώ άρχισε να πέφτει δραματικά μέσα στον τρέχοντα μήνα μαζί με το αργό πετρέλαιο. Η ζήτηση της Ευρώπης για πρώτες ύλες το ερχόμενο φθινόπωρο μπορεί να είναι πολύ μικρότερη από ότι ήταν η αρχικά αναμενόμενη.
Ο αναμενόμενος ελληνικός κατακλυσμός φαίνεται ότι θα είναι πολύ σκληρός ειδικά για τον τομέα των προϊόντων τεχνολογίας (σ.σ. ο τομέας με τον οποίο ασχολείται ο αρθρογράφος του Forbes). Βασικές φίρμες, που ξεκινούν από την Ericsson και φτάνουν μέχρι τη Juniper, δίνουν σήματα εδώ και μήνες για την πιθανότητα να προχωρήσουν σε νέα έξοδα κεφαλαίου για μελλοντικά οφέλη (CAPEX). Οι AAPL και QCOM είναι οι βασικοί κάτοχοι ευρωπαϊκών κεφαλαίων, τα οποία κεφάλαια έχουν ξεφορτωθεί φίρμες όπως η Nokia και η RIMM μέσα στην περσινή χρονιά. Η αυξανόμενη ρευστότητα που μάλλον αναμένεται θα οφείλεται σ’ αυτές τις δύο.
Πηγή: ramnousia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου